Waterbed geschiedenis
Het waterbed bestaat, zoals veel mensen al wel weten, al duizenden jaren. Meer dan 3600 jaar geleden sliepen de Perzen al op een waterbed. Uiteraard niet het waterbed dat wij vandaag de dag kennen, maar een simpele versie ervan. De Perzen gebruikten geitenhuiden welke gevuld met water in de zon werden gelegd. ’s nachts was het water in de zak warm geworden en was de zak met water warm genoeg om op te slapen.
Leuk verhaal, toch? Zeker een leuk verhaal, maar totaal onwaar. Nergens op internet of in de geschiedenis boeken is ook maar één melding gemaakt van iemand die slaapt op een huid gevuld met water.
Op het internet heeft echter elke waterbed gerelateerde website de fabel klakkeloos overgenomen. Er is echter nooit officieel onderzoek naar gedaan. Ook in de geschiedenisboeken is hier niets over terug te vinden.
Maar waar komt het idee van het moderne waterbed dan écht vandaan?
Het waterbed werd zo vroeg als in 1832 al gebruikt door Neil Arnott. Deze Schot uit Arbroath was afgestudeerd in Aberdeen en deed ervaring op als chirurg in London. Na het maken van twee reizen naar China, als chirurg voor de Brits Oost Indische Compagnie, opende hij een praktijk in London. Door zijn interesse in de natuurfilosofie zag hij snel in hoe een waterbed zijn patiënten kon helpen bij lang bedrust. Dit eerste echte waterbed werd het ‘’Arnott Waterbed’’ genoemd. Het ‘’bed’’ was in feite een bad gevuld met water waar een met rubber geïmpregneerd canvas doek overheen werd gelegd. Hierop werd vervolgens dun beddengoed gelegd. Hij vroeg geen patent aan op zijn uitvinding en gaf hierbij iedereen de mogelijkheid om zijn design te gebruiken en te verbeteren. Deze uitvinding zou later evolueren naar een waterstoel welke op schepen werd gebruikt om zeeziekte tegen te gaan. In het boek ‘’North and South’’ van Elizabeth Gaskell (1855) werd al over zijn bed gesproken.
In 1907 werd Robert A. Heinlein geboren in Butler, Missouri. Deze science fiction schrijver werd naar oud gebruik tegen zijn 20e opgeroepen om in het leger te gaan. In de jaren 20 werkte hij als marineofficier op verschillende schepen waaronder het eerste vliegdekschip van de U.S. Navy. Een slechte keus voor iemand die gevoelig was voor zeeziekte. Helaas leed Robert aan tuberculose en werd hij opgenomen in het ziekenhuis. Na een lange ziekenhuisopname voor werd hij uit het leger ontslagen. Omdat Robert in het ziekenhuis lang bedlegerig was, kon hij veel nadenken over zijn nieuwe verhalen. In het ziekenhuis kwam hij met het idee van het moderne waterbed. Hij bedacht hoe het waterbed eruit zou moeten zien en dat het verwarmd zou moeten worden. Ook bedacht hij een systeem met pompen om het water om het lichaam heen te laten ‘’stromen’’. Het idee van het waterbed werd al in drie van zijn boeken (“Beyond This Horizon”, “Double Star”, en “Stranger in a Strange Land”) gedetailleerd omschreven.
De design student Charles Prior Hall bedacht in 1968 het eerste moderne waterbed wat wij nog steeds kennen. Voor een project op zijn school wou hij eerst een innovatieve stoel maken gevuld met zetmeel. Helaas was deze zetel van meer dan 130 kilo zeer oncomfortabel. Om nog maar niet te spreken over het verplaatsen van de stoel. Na dit idee te hebben verworpen probeerde hij het nogmaals door de stoel te vullen met drilpudding. Deze tweede, zware stoel zat lekkerder maar had helaas de neiging om te ontbinden. Na deze tweede tegenslag besloot Hall zicht te concentreren op het perfectioneren van een bed. Het moderne waterbed was geboren. Charles zag in dat een waterbed ook verwarmd moest worden en ontwierp accessoires voor zijn ‘’Hall waterbed’’. Pas in 1971 kreeg Hall het patent op zijn waterbed waarna hij Innerspace Environments oprichtte; een productie en verkoop bedrijf dat zich specialiseerde in waterbedden. Met dit bedrijf werd hij marktleider in Amerika en bezat hij 30 winkelpanden.
Helaas kon hij het patent op zijn waterbed niet beschermen tegen de vele concurrenten (waar Robert Heinlein er één van was wanneer hij claimde het idee eerder te hebben dan Hall) waardoor hij niet gebruik kon maken van de populariteit van het waterbed. In 1987 was de verkoop van zijn Hall waterbed op zijn hoogtepunt.
Na het hardside waterbed van Charles Hall zijn de ontwikkelingen razendsnel gegaan. Tegenwoordig zijn hardside waterbedden nauwelijks meer in winkels te koop en is iedereen over gestapt op een softside waterbed. Door de schuimrand om het waterbed wordt er meer comfort geboden en isoleert de warmte in het waterbed beter. Door de technieken van de moderne tijd is een waterbed meer comfortabel en goedkoper geworden.
Het idee van het waterbed dat wij nu kennen is dus geperfectioneerd door Charles Hall. Dankzij hem zouden “wij waterslapers’’ immers op een oncomfortabel matras moeten liggen. Het idee was echter al wat ouder. Het idee gaat echter niet terug tot 3600 jaar geleden. Die mythe kunnen we nu wel vergeten. U kunt, na het lezen van dit artikel, waarschijnlijk menig waterbeddenverkoper onder te tafel praten met uw kennis. Bent u geinteresseerd in dit thema? Houd dan ons weblog in de gaten, de komende tijd zullen wij regelmatig nieuwe interessante artikelen plaatsen. Wij wensen u prettige feestdagen en zien u graag terug op ons weblog in het nieuw jaar! Uiteraard kunt u bij ons ook een waterbed kopen